Hronovizor: Uređaj koji je mogao gledati u prošlost

Ideja da mašine i drugi uređaji mogu prevazići vrijeme nije nova. Zapravo, većina ovih tvrdnji je opovrgnuta kao urbane legende ili prevare, ali ipak neke od njih su stekle određeni stepen kredibiliteta.

1960-tih i 70-tih godina Beneditski monah iz Italije, otac Pellegrino Ernetti, tvrdio je da posjeduje uređaj nazvan “hronovizor” koji mu je omogućavao da vidi specifične događaje iz prošlosti.

Osim što je bio vrlo cijenjena figura unutar crkve, Ernetti je bio istaknuti muzičar, hemičar, egzorcista i nalazio se na nekoliko istaknutih pozicija. Zbog toga, kada je obznanio da je napravio hronovizor, njegovi sljedbenici su to spremno prihvatili kao istinu.

Ernettijeva tvrdnja da hronovizor ima sposobnost da snimi važne istorijske scene kao holografske trodimenzionalne slike, bila je posebno vrijedna pažnje, jer su skeptici bili suočeni sa konkretnim dokazima.

Ipak, njegova najpoznatija tvrdnja je bila da je uz pomoć hronovizora uspio snimiti Isusovo raspeće, što je ranih 1970-tih godina dovelo do objavljivanja članka u jednim italijanskim novinama sa naslovom “Mašina koja fotografiše prošlost konačno je izumljena”.

Osim toga, Ernetti je tvrdio da je vidio pad Sodome i Gomore, rođenje Rimskog carstva, Posljednju večeru i Ciceronov dobro poznati govor iz 63. godine p.n.e.

Izrada hronovizora

Ernetti nije sam preuzeo zasluge za izradu hronovizora, priznavši da su mu u tome pomogli Enrico Fermi i Wernher von Braun.

Enrico Fermi je bio poznati italijansko-američki fizičar koji je bio dobitnik Nobelove nagrade. Skupa sa Robertom Oppenheimerom, kojem je pripisana titula “oca atomske bombe”, značajno je doprinio Projektu Manhattan. Fermi je također pomogao u izgradnji Chicago Pilea, prvog nuklearnog reaktora u istoriji.

Wehrner von Braun je bio bivši nacistički naučnik, koji je kasnije značajno doprinio NASA-inim misijama na Mjesec. To mu je omogućilo da izbjegne krivično procesuiranje za svoje postupke dok je bio major u jedinicama SS-a. Von Braun je također bio poznat kao “otac raketne nauke”.

Ernetti je naveo da je još deset visokokvalifikovanih naučnika doprinijelo izgradnji hronovizora, ali su zahtijevali da njihovi identiteti ostanu u tajnosti.

Prema izvještajima, uređaj je koristio kombinaciju metala sa jedinstvenom osjetljivošću na svjetlost i zvuk, uporedo sa mnogim antenama i katodnim zrakama. Tvrdilo se da metali mogu osjetiti svjetlost i zvuk u svim spektrima.

Jedna od komponenti hronovizora, nazvana “tragač pravca”, koristila se za odabir specifičnog vremena za posmatranje.

Dodatno, uređaj je posjedovao ekran sa funkcijom snimanja koji mu je omogućavao da prikazuje i zabilježi video zapis iz izabranog istorijskog događaja.

Hronovizor je opisan kao “prozor u prošlost”, koji je omogućavao posmatranje istorijskih događaja. To je bilo u suprotnosti sa tradicionalnim prikazima “vremeplova” u filmovima ili knjigama naučne fantastike.

Uređaj je bio veoma cijenjen od strane Vatikana i držan je skriven u tajnosti radi njegove zaštite. 1988. godine, Vatikan je navodno izjavio da će svako ko bude koristio ovaj uređaj biti ekskomuniciran.

Istina ili laž?

Postojanje hronovizora nikada nije dokazano. Ipak, u otvorenom pismu koje je napisao neposredno prije svoje smrti, Ernetti tvrdio da je papa “zabranio da se otkriju bilo kakvi detalji o ovom uređaju, jer je stroj vrlo opasan i može ograničiti slobodu čovjeka.”

Osim njegovih gorljivih sljedbenika i bliskih saradnika, Ernettijeve tvrdnje su uglavnom dočekane sa skepticizmom, jer nikada nije pružio konkretne dokaze o postojanju hronovizora ili specifične detalje o njegovoj izradi.

Moderna nauka se uglavnom slaže da putovanje kroz vrijeme postoji samo u domenu mašte, gdje možda pripada i Ernettijev uređaj. Ali, uprkos skepticizmu, misterija ostaje.

U svojoj knjizi iz 2002. godine “Nova misterija Vatikana“, otac François Brune iznio je svoje uvjerenje u postojanje hronovizora, poznavajući Ernettija od 1960-ih godina.

Brune je podijelio detalje o scenama koje je Ernetti tvrdio da je vidio kroz uređaj, zagovarajući postojanje hronovizora i tvrdeći da je bio u posjedu Vatikana i funkcionalan sve do njegove smrti 2019. godine.

Vatikan, iako nikada nije direktno priznao postojanje hronovizora, stalno upozorava protiv korištenja takvih uređaja.

Spekuliše se da je Ernettijev uređaj možda otkrio nešto što je u suprotnosti sa crkvenim doktrinama.

Sa glavnim zagovornicima postojanja hronovizora koji su preminuli i Vatikanom koji je šutljiv, potpuna istina vjerovatno će ostati nedostižna.